Versie van 8 jun 2021 16:30 bewerken FotoDutch (overleg \| bijdragen) 2.770 bewerkingen →‎Citaten over Anton Heyboer - chronologisch: 1987 ← Oudere bewerking		Versie van 8 jun 2021 17:27 bewerken ongedaan maken FotoDutch (overleg \| bijdragen) 2.770 bewerkingen →‎Citaten, voor 1970: citaten over zijn etsen Nieuwere bewerking →
Regel 27: \| opmerking = Het was voor Heyboer de maatschappij die zowel het kind als de kunstenaar wilde vervormen, zodat ze in haar hokjes zouden passen; zijn streven was om daarbuiten te blijven }} {{Citaten\| \| titel = 'betreffende de ets', 1961 \| opmerking0 = In de citaten uit zijn artikel over het etsen beschrijft Heyboer wat het kenmerkende is van zijn techniek van etsen met zink. Het grootste deel van zijn gemaakte werk bestaat dan ook uit zijn karakteristieke ''Heyboer-etsen' \| bron = {{aut\|Anton Heyboer}}, 'betreffende de ets', 1961; in ''Anton Heyboer, schepper, leraar, buitenbeen'', Leo Duppen en Hans Sizoo; uitgever: IAC De Raay, 2001; {{ISBN\|9789076735030}} \| aangehaald = {{aut\|Bert Nijmeijer}}, ''Heyboer, een biografische speurtocht'', Nijgh & Van Ditmar, 2012, pp. 96-97; {{ISBN\|978-90-388-9626-7}} \| tekst1 = Mijn materiaal [om etsen te maken] is zink dat ik net als was het om een dak te maken per meter koop. Dit snijd ik ik in hanteerbare brokken en hierin trek ik met mijn schraapstaal mijn lijnen zo diep als ik kracht heb. Lijnen waar ik op terug kom schrap ik weg, maar laat de correctie zichtbaar [..] \| aangehaald1 = \| opmerking1 = \| tekst2 = De kleur schrijf ik met letters in de [zink]plaat. Ik gebruik maar weinig kleuren. Meest rood, oker, blauw of zwart, deze kleuren gebruik ik om belangrijkheden te accentueren. De kleuren maak ik van rauwe olie en aarde, behalve rood, dat is loodoxide. \| aangehaald2 = \| opmerking2 = \| tekst3 = Iedere ets is een gedachtenformulering over de menselijke emotie waarin ik verkeer en die door middel van het etsen door mij opgelost wordt in het bewustzijn. De techniek wordt in deze registratie gebruikt om iedere gebeurtenis in het proces op te vangen, zoals de gevoelige plaat van een foto. \| aangehaald3 = \| opmerking3 = \| tekst4 = Het ininkten van de [zink]plaat en afvegen gebeurt ruwer als op de klassieke [ets]-manier, omdat de zinkplaten door de aard van mijn werk een geheel ander karakter hebben, de afdrukmethode is een fase van het werk. Het papier wordt zeer nat gemaakt om de soepelheid te krijgen om in de bodem der diepe groeven te komen. \| aangehaald4 = \| opmerking4 = }} {{Citaat \| tekst = Maria [zijn eerste vrouw van dezijn 'Den Ilp-jaren'] bleek in staat een proces te doorgaan onder leiding van mij waardoor zij het omgekeerde bereikte als ik. En ook haar ziel werd als gevoelselement op de tweede plaats gesteld [..] Al treden zwellingen hieruit op [..] die snel gecorrigeerd worden soms met psychisch geweld [..] Maria en ik waren al weer klaar [..] door wezensverandering of primaire krankzinnigheid die door steeds scheppend te zijn [..] zich niet vastzet en tot vorm komt. \| bron = {{aut\|Anton Heyboer}}, brief c. 1967, aan [[w:Hans Locher\|Hans Locher]] \| aangehaald = {{aut\|Hans Locher}}, ''Anton Heyboer'', Andreas Landshoff Productions b.v., Amsterdam, 1976, pp. 10-11 {{ISBN\|978-9062100187}}

Anton Heyboer: verschil tussen versies