Matthijs Maris: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Citaten, tot 1890: 1871 |
|||
Regel 223:
| aangehaald = {{aut|Richard Bionda}}, uitgevers, Rijksmuseum Amsterdam & NA10- Rotterdam, 2017, p. 263; {{ISBN|978-94-6208-380-6}}
| opmerking = Lapidoth zag het schilderij als een nog net-materiële uiting van Matthijs Maris zelf, a.h.w. de uiting van zijn ziel die zich al snel oploste in het oneindige. Dit werk was dan ook Maris' zwanenzang; zo werd het althans door veel kunstcritici gezien, c. 1917
}}
{{Citaat
| tekst = Hij voerde zijn leven boven de wereld. / Hij vond zich in de Eenzaamheid. / Hij toonde zich dan. [..] Toen hij tot zichzelf kwam en de realiteit doorwerkte van invoeling tot abstractie; toen hij beseffen ging dat voor den kunstenaar de realiteit eene andere beteekenis heeft dan voor den barbier of koopman; toen [..] noemde men hem krankzinnig. Men schold hem de grenzen over. Men gunde hem geen adem hier. En hij nam wraak: hij liet een vermogen liggen voor een oude penseel.
| bron = {{aut|Theo van Doesburg}}, [https://nl.wikisource.org/wiki/Eenheid/Nummer_380/Thijs_Maris_%281839-1917%29 'Thijs Maris']], in ''Eenheid'', 15 september 1917
| aangehaald = {{aut|Joke de Wolf}}, [https://collectaaa.be/nederlands/wp-content/uploads/2017/12/Matthijs-Maris.pdf 'De ongrijpbare verbeeldingskracht van Matthijs Maris'], in ''Collect'', België, p. 33
| opmerking = [[w:Theo van Doesburg|Van Doesburg]] zag Thijs Maris als 'een voorbeeld' voor de abstractie in de kunst, met name wat betreft zijn latere, vaak monochrome werken
}}
| |||