Gerrit Benner: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 217:
| tekst = ..in Friesland [tot c. 1954] had Benner slechts zelden de gelegenheid iets van moderne schilderkunst te zien. Het gevoel der vereenzelviging van mens en natuur is de basis van zijn levens- en kunstgevoel. Wanneer hij spreekt over de wereld die hem omgeeft, gebruikt de schilder woorden als 'wonderlijke wereld'. Hij schildert in een coloriet van bewogen simpelheid; zijn kleuren, vooral primair, zijn van een grote puurheid. Zijn vereenvoudiging van de natuur is echter geen abstractie, de vormen van beesten en landschap zijn nooit geheel losgelaten..
| bron = {{aut|H.L.C. Jaffé}}, ''Gerrit Benner'', Quadrum 1. 1956, p. 127-131}}
{{Citaat
| tekst = En ik hou van de natuur, die wil ik op tien manieren benaderen tot ik bij de kern kom. Wat is de kern? Ach, ik weet het een beetje waar ik naar toe wil en soms helemaal niet. Ik eh.. maak vlekken – wit, blauw – er ontstaat beweging en, die breek ik met rust. Ik neem wolken, bomen, mensen door elkaar en onder elkaar.
| bron = {{aut|W. Wolotz}}, 'Benner, leven in een bedding van kleur', in ''Algemeen Handelsblad'', 28 maart 1964
| aangehaald = {{aut| Judith Spijksma & Saskia Bak}}, ''Gerrit Benner'', red. Paul Klarenbeek & Stijn ten Hoeve; Fries Museum & Museum Belvedere, 2014, p. 134 {{ISBN|978-90-71139-22-2}}
| opmerking = Omdat Benner bleef doorzoeken naar de 'kern' wisselde ook zijn schilderstijl in de loop van de jaren; van dik en pasteus schilderen in de jaren 1960-70 tot zijn beroemde 'dunne landschappen' van 1970-80
}}
{{Citaat
| |||