Pyke Koch: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
FotoDutch (overleg | bijdragen)
FotoDutch (overleg | bijdragen)
nieuw citaat, 1964
Regel 13:
 
==Citaten van Pyke Koch - chronologisch==
===Citaten voor 1950===
{{Citaat
| tekst = Voor de keuze gesteld vlooien te moeten hebben ofwel theorieën over schilderkunst [..] kies ik: vlooien.
Regel 82 ⟶ 83:
| aangehaald = {{aut|Annemarie Timmer-van Eunen}}, [https://research.rug.nl/nl/publications/men-voelt-het-of-men-voelt-het-niet-de-kunstkritiek-van-jan-engel ''Men voelt het of men voelt het niet: de kunstkritiek van Jan Engelman''], promotie-onderzoek, Universiteit van Groningen - faculteit Filosofie 2007, p. 191
| opmerking = Met de laatste opmerking probeerde hij zijn schildersvriend te paaien om mee te gaan in zijn 'spelletje'. Koch had zelf beter kunnen weten, gezien zijn eigen ondubbelzinnige pro-duitse publicaties in [[w:De Waag|het blad De Waag]] van 1940 en 1941. Pas na 1942 nam hij afstand toen het blad de kant koos van de [[w:Nederlandsche SS|Nederlandse S.S.]]
}}
 
===Citaten na 1950===
{{Citaat
| tekst = Ze betekent zoveel voor me. Natuurlijk berust ze op iemand.
|bron = Pyke Koch, 'Als ik schilder vergeet ik alles', in ''Haagse Post'', 4 juli 1964, p. 18
| aangehaald = {{aut|Louis van Tilborgh}}, ''Pyke Koch = schilderijen en tekeningen'', ed. Talitha Schoon; catalogus Museum Boymans-van-Beuningen, 1995, p. 199; {{ISBN|90-6918-143-6}}
| opmerking = 'Bertha van Antwerpen' schilderde Koch in 1931. De figuur van Bertha werd nog eens afgebeeld in zijn latere werk 'Vrouwen in de straat' uit 1962-64 - waarna hij mysterieus deze bekentenis deed en er bewust niet bij vermeldde wie deze 'Bertha' was geweest in zijn eigen leven
}}