Bram van Velde: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
citaat, aangehaald Portfolio/Bram van Velde: Paroles |
1964-1967 nieuw citaat |
||
Regel 60:
{{Citaat
| tekst = Een schilder is iemand die ziet. Ik schilder het moment waarop men het gaat zien. En voor de beschouwer is het gelijk. Ook hij gaat het doek naderend naar een ontmoeting; de ontmoeting met het zien. - Men heeft geen twee ogen maar duizend.
| bron = {{aut|
| aangehaald = {{aut|Erik Slagter}}, ''Bram van Velde: een Hommage'', Stedelijk Museum De Lakenhal Leiden, Stedelijk Museum Schiedam, Museum de Wieger, Deurne 1994, p. 130
| opmerking = Juliet heeft vele gesprekken met Bram van Velde gevoerd, tussen c. 1964 - 1972
}}
{{Citaat
| tekst = Bram van Velde: De schilderkunst is een oog (minutenlang geen enkel woord, dan plotseling:) een verblind oog (weer enkele lange minuten van stilte), dat niet ophoudt te zien (een intense pauze weer), dat ziet wat het verblindt.
| bron = {{aut|Charles Juliet}}, 1964-1967, ''Rencontres avec Bram van Velde'', Fata Morgana, Montpellier, 1973
| aangehaald = {{aut|Erik Slagter}}, 'Portfolio/Bram van Velde: Paroles', in ''Maatstaf''. Jaargang 40, 1992, p. 28
| opmerking = Charles Juliet geeft dit citaat als voorbeeld hoe Bram van Velde op zijn eigen bedachtzame wijze antwoordde op zijn vraag over schilderkunst; is opgenomen in Juliet's ''Rencontres'' van 1973
}}
* (1969 - 1976) kritiek op de Franse ’esthetische’ kunst: De Franse kunst, het ontbreekt haar aan een zekere wildheid (1969).. ..Ik heb de Franse schilderkunst nooit zo gewaardeerd. Ze is vaak te gepolijst,te elegant. Ze is niet waarachtig genoeg (1974).. ..De Franse kunst? Het is vaak de maat, de meesterschap van de maat. Er wordt nooit geprobeerd om de grenzen terug te brengen tot wat onmogelijk lijkt te zijn(1976).
| |||