Maurits Cornelis Escher: verschil tussen versies

| tekst = Het heeft heel veel van mijn motieven, die ik ook om verschillende assen laat draaien. Ik heb dat gevoel van relatie, verwantschap, tegenwoordig zoo sterk, dat ik tijdens het luisteren naar [[w:Johann Sebastian Bach|Bach]], dikwijls geïnspireerd word en een sterke drang naar zijn dwingende ritme voel, een cadans die iets van de eindeloosheid zoekt. In de [[w:Fuga|Fuga]] is alles gebaseerd op een enkel motief, dikwijls maar van enkele noten. Bij mij draait ook alles om een enkele gesloten contour.

| bron = {{aut|Maurits Cornelis Escher}}, in een brief uit 1940 aan zijn vriend Hein 's-Gravezande; [https://www.escherinhetpaleis.nl/escher-vandaag originele versie op de website van het Eschermusueum, Den Haag]

| opmerking = Citaat van Escher beschrijft de in zijn ogen bestaande overeenkomst tussen de muziek van Bach en zijn eigen beeldende werk

}}

| tekst = Het ligt in de aard van de mensen om met elkaar van gedachten te willen wisselen, en ik geloof dat elke kunstenaar, in de grond van de zaak, niets anders wil dan zijn medemensen vertellen wat hij op z'n hart heeft.. .Bij alle uitingen van kunst, of het nu muziek, literatuur of beeldende kunst betreft, gaat het er in de eerste plaats om: een mededeling aan de buitenwereld te doen; d.w.z. een persoonlijke gedachte, een treffend idée, een innerlijke ontroering voor anderen zintuiglijk waarneembaar te maken..

| bron = {{aut|Maurits Cornelis Escher}}, in zijn [https://www.escherinhetpaleis.nl/escher-vandaag/lezing-alkmaar-1953/ lezing van 16 november 1953], voor de 'Vrienden van het Stedelijk Museum', Alkmaar (zijn voorgeschreven tekst)

| opmerking = Citaat van Escher waarin hij betoogt dat kunst in wezen een mededeling is aan de buitenwereld

}}

(''doorgestreepte tekst:'') Het is moeilijk, om de vrije vogel van onze gedachten te vangen. Als we menen dat het gelukt is, dan houden we hem, in ons enthousiasme, al gauw voor een adelaar of een paradijsvogel, maar dan blijkt het meestal een gewone mus te zijn.

| bron = {{aut|Maurits Cornelis Escher}}, in zijn [https://www.escherinhetpaleis.nl/escher-vandaag/lezing-alkmaar-1953/ lezing van 16 november 1953], voor de 'Vrienden van het Stedelijk Museum', Alkmaar (zijn voorgeschreven tekst)

| opmerking = Citaat van Escher gaat nader in op de lastige en bedrieglijke rol van invallen en inspiratie voor de kunstenaar

}}

| tekst = Ik zie hem [de aarde] in mijn verbeelding soms zweven als een reusachtige sinaasappel, statig en stil door de zuivere leegte om hem heen. Ik zie hem langzaam wentelen, aan één zijde steeds gekoesterd door z'n moeder, de zon. Slierten en flarden van wolken omgeven hem en daartussendoor schemeren de glinsterende zeeën en de veelkleurige vastelanden, met hun dampige vlakten en besneeuwde bergtoppen. Het is een fantastisch schouwspel van louter schoonheid en vreugde.

| bron = {{aut|Maurits Cornelis Escher}}, in zijn [https://www.escherinhetpaleis.nl/escher-vandaag/lezing-alkmaar-1953/ lezing van 16 november 1953], voor de 'Vrienden van het Stedelijk Museum', Alkmaar (zijn voorgeschreven tekst)

| opmerking = Citaat van Escher illustreert de krachtige inspiratie die de aarde voor Escher bezit

}}

Men heeft wetenschappelijk vastgesteld welke en hoeveel systemen er zijn, om een bepaalde vorm rhythmisch op een vlak te herhalen. Er bestaat maar een beperkt aantal van die systemen en men kan ze indelen volgens drie principes van verplaatsing. Ten eerste door verschuiving; ten tweede door wenteling om een as, loodrecht op het vlak, en ten derde door spiegeling, d.w.z. wenteling om een as die in het vlak ligt. Deze principes kunnen zowel afzonderlijk als gecombineerd optreden.

| bron = {{aut|Maurits Cornelis Escher}}, in zijn [https://www.escherinhetpaleis.nl/escher-vandaag/lezing-alkmaar-1953/ lezing van 16 november 1953], voor de 'Vrienden van het Stedelijk Museum', Alkmaar (zijn voorgeschreven tekst)

| opmerking = Citaat van Escher toont de methodische kant van hem, waarmee hij 'beeld' tot stand brengt

}}