Willem Frederik Hermans: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Matroos Vos (overleg | bijdragen)
→‎Ik heb altijd gelijk, 1951: Nog iets meer duiding
Matroos Vos (overleg | bijdragen)
→‎Het sadistische universum, 1964: Lichte redactie eerdere eigen bijdrage
 
Regel 58:
| bron = ''Het sadistische universum'', 1964.
| aangehaald = {{aut|Frans A. Janssen}}, [http://www.dbnl.org/tekst/jans037over01_01/jans037over01_01_0011.php ''Over De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans''], Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam, 1983, p. 71 (via DBNL) en {{aut|Willem Otterspeer}}, ''De zanger van de wrok. Willem Frederik Hermans. Biografie, deel II (1953-1995)'', Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, 2015, p. 354
| opmerking = Deze talloze malen geciteerde metafoor vanmet de vallende mus is synoniem geworden voor Hermans' [[w:Poëtica|poëtica]], en, meer nog, voor een bepaalde literatuuropvatting in het algemeen. De vergelijking met de mus is onderdeel van een uitgebreiderelangere passage waarin Hermans zijn ideale roman beschrijft. Deze "klassieke roman" bevat geen platte afspiegeling van de dagelijkse, vaak triviale realiteit, maar een bewust geconstrueerde fictieve wereld, waarin niets toevallig gebeurt en alles met alles samenhangt: "een roman waarin het thema volledig is verwerkt in een verhaal, waarin een idee wordt uitgedrukt door middel van handelingen, waarin de optredende personages desnoods eerder personificaties zijn dan psychologische portretten". Een goede schrijver is dus een almachtige schepper, die beschikt over het lot van dezijn mus, geenniet een slaafse beschrijververteller van toevalligezich willekeurig aandienende anekdotes.
| opmerking2 =
}}