Willem Frederik Hermans: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
In de eerste plaats was hij schrijver, daardoor is hij ook Wikiwaardig geworden |
Er valt geen mus van het dak zonder gevolg |
||
Regel 51:
| aangehaald = {{aut|Hugo Brems}}, ''Altijd weer vogels die nesten beginnen. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur 1945-2005'', Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam. 2006, p. 69
| opmerking = Degene die hier aan het woord is (een SS-er) wil hiermee zeggen dat in het licht van de menselijke sterfelijkheid moraal geen enkele betekenis heeft.
}}
== ''Het sadistische universum'', 1964 ==
{{Citaat
| tekst = Een roman waarin alles wat gebeurt en alles wat beschreven wordt, doelgericht is; waarin bij wijze van spreken geen mus van het dak valt, zonder dat het een gevolg heeft en waarin dit alleen ''geen'' gevolg mag hebben, wanneer het de bedoeling van de auteur geweest is, te betogen dàt het in zijn wereld geen gevolg heeft als er mussen van daken vallen. Maar alleen dan.
| bron = ''Het sadistische universum'', 1964.
| aangehaald = {{aut|Frans A. Janssen}}, [http://www.dbnl.org/tekst/jans037over01_01/jans037over01_01_0011.php ''Over De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans''], Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam, 1983, p. 71 (via DBNL) en {{aut|Willem Otterspeer}}, ''De zanger van de wrok. Willem Frederik Hermans. Biografie, deel II (1953-1995)'', Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, 2015, p. 354
| opmerking = Deze talloze malen geciteerde metafoor van de vallende mus is synoniem geworden voor Hermans' [[w:Poëtica|poëtica]], en, meer nog, voor een bepaalde literatuuropvatting in het algemeen. De vergelijking met de mus is onderdeel van een uitgebreidere passage waarin Hermans zijn ideale roman beschrijft. Deze "klassieke roman" bevat geen platte afspiegeling van de dagelijkse, vaak triviale realiteit, maar een bewust geconstrueerde fictieve wereld waarin niets toevallig gebeurt en alles met alles samenhangt: "een roman waarin het thema volledig is verwerkt in een verhaal, waarin een idee wordt uitgedrukt door middel van handelingen, waarin de optredende personages desnoods eerder personificaties zijn dan psychologische portretten". Een goede schrijver is dus een almachtige schepper, geen slaafse beschrijver van toevallige anekdotes.
| opmerking2 =
}}
| |||