<span style="text-transform: none">WikiQuote NL</span>

Dimitri Verhulst: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Graaf Statler (overleg | bijdragen)
2.607 bewerkingen
Weg
Glauckhos (overleg | bijdragen)
440 bewerkingen
+aanhalingen en citaten
Regel 3:
| opmaak = ja}}
[[File:Svět knihy 2011 - Dimitri Verhulst.jpg|thumb]]
{{Koppelingen
|w=ja
|commons=ja
|s=
}}
{{auteur
|naam=Dimitri Verhulst
Regel 10 ⟶ 15:
}}
 
==Problemski hotel (2003)==
{{Citaten|
{{Citaat
| titel =Dinsdagland
|tekst= Geen geluk ontslaat de mens van zijn verdriet.
| bron = {{aut|Dimitri Verhulst}}, ''Dinsdagland'', Atlas-Conact, april 2007, ISBN 9789025425081.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=GCMwAgAAQBAJ&lpg=PT22&ots=Cmct7byPMM&hl=nl&pg=PT22#v=onepage&f=false ''Problemski hotel''], Atlas Contact, 2003, ISBN 9789025429478.
| opmerking0 =
|aangehaald= {{aut|Maurits Koelewijn}}, [https://books.google.nl/books?id=aGxgBgAAQBAJ&lpg=PT33&hl=nl&pg=PT33#v=onepage&f=false ''Wat liefde doet''], Vior Webmedia, 2015, ISBN 9789081994637.
| tekst1 =Toen wij nog in de bomen hingen bekwaamde men zich op Mallorca reeds in het kaatsen, met stenen ballen. De Romeinen kregen die vaardigheid van de eilandbewoners in het snotje, noemden hen ''Bal''earen, echt waar, en probeerden de kaatsers in te lijven als dodelijke steenwerpers in hun leger. Dat zagen die Balearen echter niet zo zitten en ze wierpen zich in een van de grootste zelfmoordacties uit de geschiedenis met duizenden tegelijk van de rotsen in het noorden. Het einde van de grootste kaatsnatie was een feit, men doet er nu aan zonnebaden en techno.
| opmerking1 = blz. 29.
| tekst2 =Dit paard had alles wat een vrouw moest hebben: een goede en ruime stap, geschikt voor het zware werk, niet te opstandig, en een immens dik gat.
| opmerking2 = blz. 111.
| tekst3 =
| opmerking3 =
| tekst4 =
| opmerking4 =
| tekst5 =
| opmerking5 =
}}
 
==Dinsdagland (2004)==
{{Citaten|
{{Citaten
| titel =Godverdomse dagen op een godverdomse bol
| bron = {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?isbn=9025429440 ''Godverdomse dagen op een godverdomse bolDinsdagland''], Atlas- Contact, oktober 20082004, ISBN 97890254295399789025425081.
|aangehaald= [http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/een-vieze-bak-vlaamse-leut ''Een vieze bak Vlaamse leut''], NRC, 24 september 2004.
| opmerking0 =
|tekst1=Mijn moeder had een zeer Vlaamse en poëtische smaak wat mannen betrof, hoewel ik mij kan voorstellen dat ze dat zelf moet hebben betreurd. Op vrijersvoeten sloeg ze steeds een postbode aan de haak. Vijf postbodes zijn aan mijn vader voorafgegaan, hij was de zesde facteur in haar leven en diegene waardoor ze haar lotsbestemming eindelijk leek te hebben aanvaard. Tien jaar en een hoop aframmelingen later hertrouwde ze met een een kermiscourreur uit het op alle vlakken ontgoochelende geslacht van de familie Bloemkool.
| tekst1 =Er is er daar één die zich weinig van het gekakel aantrekt, zonderling sluipt altijd wel in de rangen. Eén die de democratie laat voor wat ze is, die de ochlocraten laat praten tot hun tong verpoeierd is die de wetten en de wetenschap negeert en zich voor weken en weken met een blok steen terugtrekt in zijn kot, en het schone uit het lelijke kapt.
|tekst2=In de hoek van de kroeg staat een nagemaakt oerwoud in een glazen bak, volgens de uitbater zitten er twee leguanen in. Perfect gecamoufleerd.
| opmerking1 = blz. 46.
|tekst3=Er overvalt mij een gevoel van dinsdagheid. Hier is het dinsdag, alle dagen, ik weet het zeker. Dit is een dinsdags land.
| tekst2 =Omdat 't zegenen van de totale dronkenschap is gaan waarderen, het lallen en het lullen, het tijdelijke vergeten van de eeuwige miserie, daarom, dus verruilen vaders hun zonen van een fles congnac. Scheepsladingen jenever en geketenden kruisen elkaar op zee.
|tekst4=Het lekkere wijf dat ze in het vizier kregen, waar ze het meteen over hadden en die ze best eens manhaftig op hun knie wensten te leggen, stond aan de deur, en was toevallig mijn lief.
| opmerking2 = blz. 133.
|tekst5=Mijn vader was een prachtige vrouw, zijn benen waren die van een passer maar ze dichthouden kon hij niet.
| tekst3 =En nog altijd zittend op toilet, waar de luxe van de eenzaamheid het brein stimuleert, herkent't op een goeie dag de nood om zichzelf uit te drukken. Wat in de darmen zit moet eruit, dus waarom zou datgene wat in het brein zit willen blijven zitten?
|tekst6=Alles wat de Aalstenaar op de maag ligt moet eruit, langs alle gaten, in alle geuren, tegen gevels en deuren.
| opmerking3 = blz. 150.
|opmerking6=Over carnaval.
| tekst4 =Laat genoeg. En tijd voor iets anders. Het was plezierig, voorwaar het was plezant, maar stilaan is het nu toch welletjes geweest. Tijd voor weer een charleston.
|tekst7=Wanneer Aalst, het Aalst dat ik liefheb, mijn Aalst dat ik haat, zich opmaakt voor carnaval, trek ik de kleerkast van een ander open, en keer ik weer.
| opmerking4 = blz. 182.
| tekst5 =
| opmerking5 =
}}
 
== De helaasheid der dingen (2006)==
{{Citaat
* Palmier had alles van een zeemeermin: ze was slank en stonk naar vis.
|tekst=Het is waar dat mijn tante Rosie een zeldzaam mooie vrouw was en dat het veel prestige opleverde met haar naar bed te zijn geweest.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 30.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=ULEwAgAAQBAJ&lpg=PT6&hl=nl&pg=PT6#v=onepage&f=false ''De helaasheid der dingen''], Atlas Contact, 2006, ISBN 9789025433437.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2007/01/26/roman-of-kluwen-van-losse-eindjes-11266093 ''Roman of kluwen van losse eindjes?''], NRC, 26 januari 2007.
}}
 
{{Citaat
* God schiep de dag, en wij sleepten ons erdoorheen.
|tekst=In een cafetaria vol lekkende mensen, en jengelende kinderen die andere bezoekers hadden meegebracht, ter compensatie, of om er de nadruk op te leggen dat het leven van de oude doorgegeven was, als stokjes in een eeuwige estafette waar niemand de zin van kent maar waar men zich aan vastklampt in de grote helaasheid der dingen.’
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 42.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=ULEwAgAAQBAJ&lpg=PT121&hl=nl&pg=PT121#v=onepage&f=false ''De helaasheid der dingen''], Atlas Contact, 2006, ISBN 9789025433437.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2007/01/26/roman-of-kluwen-van-losse-eindjes-11266093 ''Roman of kluwen van losse eindjes?''], NRC, 26 januari 2007.
}}
 
{{Citaat
* Onze Zwaren was ronduit failliet, zijn moeder hoefde zelfs zijn zakken niet meer op muntstukjes te inspecteren voor ze zijn broeken in haar wasmachine smeet.
|tekst=De schaaltjes met rattenvergif werden dagelijks bijgevuld; meer dan wij de indruk hadden deze nesten ongedierte uit te moorden kregen wij het gevoel uitstekend voor deze beestjes te zorgen.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 73.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=ULEwAgAAQBAJ&f=false ''De helaasheid der dingen''], Atlas Contact, 2006, ISBN 9789025433437.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2007/01/26/roman-of-kluwen-van-losse-eindjes-11266093 ''Roman of kluwen van losse eindjes?''], NRC, 26 januari 2007.
}}
 
{{Citaat
* De fles jenever ging rond, verbond onze gedachten, die we niet grepen, maar zomaar lieten zweven naast al die andere gedachten die we al jaren lieten zweven in ons hoofd.
|tekst=Palmier had alles van een zeemeermin: ze was slank en stonk naar vis.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 114.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=ULEwAgAAQBAJ&f=false ''De helaasheid der dingen''], Atlas Contact, 2006, ISBN 9789025433437.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2007/01/26/roman-of-kluwen-van-losse-eindjes-11266093 ''Roman of kluwen van losse eindjes?''], NRC, 26 januari 2007.
}}
 
{{Citaat
* Men is toch altijd een beetje klootzak wanneer men een vrouw met een kind laat zitten, maar dat komt omdat je veel te weinig klootzak was om die vrouw te verlaten toen je haar nog niet met een kind had volgestampt.
|tekst=Herinnering is de troostende stuiptrek van een leven, een hogere soort van nageboorte.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 165.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=ULEwAgAAQBAJ&f=false ''De helaasheid der dingen''], Atlas Contact, 2006, ISBN 9789025433437.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2007/01/26/roman-of-kluwen-van-losse-eindjes-11266093 ''Roman of kluwen van losse eindjes?''], NRC, 26 januari 2007.
}}
 
==Mevrouw Verona daalt de heuvel af (2006)==
* Aan de hoofdingang stond gelukkig een kankerpatiënt, die hebben meestal sigaretten bij de hand.
{{Citaat
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 167.
|tekst=U moet me maar vergeven dat ik het zo cru stel, maar uw man zou het mij gemakkelijker gemaakt hebben door zich op te hangen aan een spar.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Atlas Contact, 2006, 9789025425388.
|aangehaald= [http://www.nu.nl/boek/884470/dimitri-verhulst---mevrouw-verona-daalt-de-heuvel-af.html ''Dimitri Verhulst - Mevrouw Verona Daalt De Heuvel Af''], Nu.nl, 13 november 2006.
|opmerking= Uitgesproken door de cellobouwer nadat hij hoort dat mevrouw Verona besluit van de boom waaraan haar man zich heeft opgehangen een cello laat maken.
}}
 
{{Citaat
* Onze kinderen worden geboren in een hospitaal. Het zijn [[ziekte]]s.
|tekst=zij maakte de stap van maagd naar moeder in één veel te kortstondige omstrengeling.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 168.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Atlas Contact, 2006, 9789025425388.
|aangehaald= [http://8weekly.nl/recensie/boeken/dimitri-verhulst-mevrouw-verona-daalt-de-heuvel-af-de-helaasheid-van-vroeger/ ''De helaasheid van vroeger''], 8weekly.nl, 30 maart 2007.
}}
 
{{Citaat
* Marieken was de typische mongool, tenminste als jaloezie en oversekst gedrag typisch is voor mongolen.
|tekst=Omdat de wereld in die richting was geëvolueerd dat men een cijfercombinatie had te onthouden om z’n eigen geld uit een muur te halen.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 180.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Atlas Contact, 2006, 9789025425388.
|aangehaald= [http://8weekly.nl/recensie/boeken/dimitri-verhulst-mevrouw-verona-daalt-de-heuvel-af-de-helaasheid-van-vroeger/ ''De helaasheid van vroeger''], 8weekly.nl, 30 maart 2007.
}}
 
{{Citaat
* … en jengelende kinderen die andere bezoekers hadden meegebracht [naar het bejaardentehuis], ter compensatie, of om er de nadruk op te leggen dat het leven van de oude doorgegeven was, als stokjes in een eeuwige estafette waar niemand de zin van kent maar waar men zich aan vastklampt in de grote helaasheid der dingen.
|tekst=Liefdeslang en niet langer zou een leven mogen duren.
** Uit ''De helaasheid der dingen'', blz. 181.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Atlas Contact, 2006, 9789025425388.
|aangehaald= [http://www.volkskrant.nl/recensies/mevrouw-verona-daalt-de-heuvel-af~a3855114/''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Volkskrant, 13 oktober 2006.
}}
 
{{Citaat
== Mevrouw Verona daalt de heuvel af ==
|tekst=In alle goeie herinneringen groeiden gloriasas en stonden de ganzeriken perzikroze.
* Hoewel zijn vader zich op vrij jonge leeftijd aan een tak had opgeknoopt, bezat Meneer Pottenbakker aandoenlijk weinig verstand van bomen.
**|bron= Uit{{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], blz.Atlas Contact, 2006, 289789025425388.
|aangehaald= [http://www.volkskrant.nl/recensies/mevrouw-verona-daalt-de-heuvel-af~a3855114/''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Volkskrant, 13 oktober 2006.
}}
 
{{Citaat
* Het bospad, waarvan de hellingsgraad en de onbegaanbaarheid van dien aard waren dat ’s weekends allerlei gekken zich er op een mountainbike naar boven werkten, kerels die meenden dat het afbeulen van het lichaam de prijs was die de dood kwam beuren voor een lang en lenig leven.
|tekst=Hoewel zijn vader zich op vrij jonge leeftijd aan een tak had opgeknoopt, bezat Meneer Pottenbakker aandoenlijk weinig verstand van bomen.
** Uit ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af'' blz. 30.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Atlas Contact, 2006, 9789025425388.
|aangehaald= [http://www.hpdetijd.nl/2009-12-18/droomkunst/ ''Droomkunst''], HP de Tijd, 18 december 2009.
}}
 
{{Citaat
* Omdat de praktijk van de dichtstbijzijnde dokter zich in een naburig dorp bevond, ging zo goed als de voltallige bevolking van Oucwègne in geval van ziekte naar de dierenarts.
|tekst= Het bospad, waarvan de hellingsgraad en de onbegaanbaarheid van dien aard waren, dat ’s weekends allerlei gekken zich er op een mountainbike naar boven werkten, kerels die meenden dat het afbeulen van het lichaam de prijs was die de dood kwam beuren voor een lang en lenig leven. Eenmaal boven zagen ze bleek en dronken ze sterkende limonades in vieze kleuren, maar de inspanning had hun ongetwijfeld de moed gegeven om weer een week plaats te nemen aan een bureau waar de kamerplanten herinneringen opriepen aan de natuurdocumentaires waarmee ze ’s avonds hun atavismen troosten.
** Uit ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af'' blz. 36.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=rBUIAQAAMAAJ ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af''], Atlas Contact, 2006, ISBN 9789025425388.
|aangehaald= [http://www.tour75.nl/tour-75-viert-veertigjarig-bestaan-op-mallorca/ ''Tour ’75 viert veertigjarig bestaan op Mallorca''], Tour75.nl, ongedateerd.
}}
 
==Godverdomse dagen op een godverdomse bol (2008)==
* En de dag waarop dit nieuws hier door de heuvels trok, Mevrouw Verona blijft!, Mevrouw Verona blijft! hebben de mannen zingend vlokken schuim op de rivier gepist.
{{Citaten
** Uit ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af'', blz. 53.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=29AvAgAAQBAJ ''Godverdomse dagen op een godverdomse bol''], Atlas Contact, 2008, ISBN 9789025431181.
|aangehaald= [http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/fanfare-van-rammelende-magen ''Fanfare van rammelende magen''], NRC, 2 oktober 2008.
|tekst1=Alle begin is moeilijk. Kijk maar. ’t Kruipt uit het water zonder om te zien. ’t Zou nog een laatste blik kunnen werpen op de oceanen, heimwee voelen uit eerbied, maar dat doet ’t niet.
|tekst2=’t Moet zich ontdoen van alle sentimentaliteit, want het ene wezen drinkt het bloed van het andere, zo steekt de natuur tenslotte ineen, en waar het op aankomt is de drinker te zijn, niet de drank.
|tekst3=Is de put dichtgesmeten, dan is de dode alreeds vergeten en sjeest ’t verder op het spoor van de evolutie.
|tekst4=Zo gaat dat in de moderne tijd; is de voorraad op dan boort ’t elders wel een nieuwe aan.
|tekst5=Wat daar momenteel bloed oprochelt en nerveus zijn zweren aan klodders krabt is heerser over de wereld. […] Kreupel van jicht. Bezitter van cholera, schijterij, hepatitis, tuberculose, lepra, tyfus. Eigenaar van ruggemergtering, leverknobbels, gonorroe, hondsdolheid, aambeien, psoriasis en spruw.
|tekst6=Want eens de stromen met woorden zullen zijn opgedroogd, zal ’t zijn eigen einde ruiken. Het einde van de woorden, dat is de dood.
}}
 
== De laatste liefde van mijn moeder (2010)==
* Echte tranen, zoals in de ochtend van het mensdom, toen men nog zout won uit een meisjeswang.
{{Citaat
** Uit ''Mevrouw Verona daalt de heuvel af'', blz. 61.
|tekst=Als er achter iets een groot en sterk karakter kon worden bevroed, dan zeker achter het vermogen om te kunnen zwijgen. De geschiedeniskronieken mochten eventueel nog wel een opeenstapeling zijn van grote redenaars en hun speeches, en wijsgeren mochten misschien met veel stelligheid beweren dat mondigheid het middel is waarmee de mens zich van zijn verstand bedient; de staat van waarachtige grootheid wordt pas bereikt door te zwijgen. Dat wisten tevens de kartuizers die hun dagen dan ook in volkomen stilte sleten. Niet uit devote nederigheid, ook al lijkt het daar op het eerste zicht heel sterk op, maar net vanuit een zekere pretentie boven het gewauwel te kunnen staan.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=g3sxAgAAQBAJ&lpg=PT38&ots=D8TV6zQ4El&hl=nl&pg=PT38#v=onepage&f=false ''De laatste liefde van mijn moeder''], Atlas Contact, 2010, ISBN 9789025437107.
|aangehaald= [https://messcherp.wordpress.com/2014/08/23/dan-toch-maar-even-kort/ ''Dan toch maar even kort''], Messcherp.wordpress.com, 23 augustus 2014.
}}
 
==De laatkomer (2013)==
== Essay over het toegewijde bestaan als supporter van voetbalclub Standard de Liege ==
{{Citaat
* De combinatie geel en zwart, godbetert, smakelozer kan je ’t niet bedenken.
|tekst=Hoewel volkomen opzettelijk, is het zeer tegen mijn zin dat ik iedere dag opnieuw in mijn bed schijt.
** Uit ''Essay over het toegewijde bestaan als supporter van voetbalclub Standard de Liege''.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=zrYwAgAAQBAJ&lpg=PT5&hl=nl&pg=PT5#v=onepage&q&f=true ''De laatkomer''], Atlas Contact, 2013, ISBN 9789025441272.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2013/05/17/zijn-lot-is-kerstballen-beschilderen-12658299 ''Zijn lot is kerstballen beschilderen''], NRC, 17 mei 2012.
|opmerking=Openingszin van de roman
}}
 
==Kaddisj voor een kut (2014)==
== De laatste liefde van mijn moeder ==
{{Citaat
*Als er achter iets een groot en sterk karakter kon worden bevroed, dan zeker achter het vermogen om te kunnen zwijgen. De geschiedeniskronieken mochten eventueel nog wel een opeenstapeling zijn van grote redenaars en hun speeches, en wijsgeren mochten misschien met veel stelligheid beweren dat mondigheid het middel is waarmee de mens zich van zijn verstand bedient-; de staat van waarachtige grootheid wordt pas bereikt door te zwijgen. Dat wisten tevens de kartuizers die hun dagen dan ook in volkomen stilte sleten. Niet uit devote nederigheid, ook al lijkt het daar op het eerste zicht heel sterk op , maar net vanuit een zekere pretentie boven het gewauwel te kunnen staan.
|tekst=Jouw kapsel, voor zover dat nog een kapsel mocht worden genoemd, had veel weg van zo’n in die dagen in zwang rakende ecologische tuin, waarin elke menselijke ingreep als een misdaad tegen de natuur werd beschouwd
**Uit ''De laatste liefde van mijn moeder'', blz. 62.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=yglPBAAAQBAJ&lpg=PT9&hl=nl&pg=PT9#v=onepage&f=false ''Kaddisj voor een kut''], Atlas Contact ,2014, ISBN 9789025443566.
|aangehaald= [http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20150923_01883116 ''Dimitri Verhulst schreef mooiste zin''], Het Nieuwsblad, 23 september 2015.
|opmerking= Deze zin won de [[w:Tzumprijs voor de beste literaire zin|Tzum-prijs]] 2015.
}}
 
{{Citaat
|tekst= Op het gevaar af sarcastisch te worden: het zien van een lijkwagen voor de kerk was een bevrijding. Een mooie wagen, een Daimler, en vast de mooiste waarin Gianna ooit moet zijn vervoerd. (…) Een mestkar ware wat haar betrof ook prima, en misschien zelfs betekenisdragender geweest.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=yglPBAAAQBAJ ''Kaddisj voor een kut''], Atlas Contact ,2014, ISBN 9789025443566.
|aangehaald= [http://www.tzum.info/2014/08/recensie-dimitri-verhulst-kaddisj-voor-een-kut/ ''Recensie: Dimitri Verhulst – Kaddisj voor een kut''], Tzum.info, 30 augustus 2014.
}}
 
{{Citaat
{{wikipedia}}
|tekst=Kenden jullie een belachelijker woord dan ‘mama’?<br/>Alles was goed voor jullie: moeder, mater, moesje, moer, hoer, mère. Het mens diende ergens mee te worden aangesproken. Desnoods met haar botte burgernaam. Maar ‘mama’ was er over.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=yglPBAAAQBAJ ''Kaddisj voor een kut''], Atlas Contact ,2014, ISBN 9789025443566.
|aangehaald= [http://www.tzum.info/2014/08/recensie-dimitri-verhulst-kaddisj-voor-een-kut/ ''Recensie: Dimitri Verhulst – Kaddisj voor een kut''], Tzum.info, 30 augustus 2014.
}}
 
{{Citaat
|tekst=Ieder hotel ter wereld zou elders kunnen staan, ze sluiten de stad uit waarin ze liggen, ze zijn universeel omdat ze overal ergens een stuk nergens zijn.
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=yglPBAAAQBAJ ''Kaddisj voor een kut''], Atlas Contact ,2014, ISBN 9789025443566.
|aangehaald= [http://cobra.canvas.be/cm/cobra/boek/1.2065690 ''Kaddisj voor een kut - Dimitri Verhulst''], Cobra.be , 21 augustus 2014.
}}
 
{{Citaat
|tekst=“Maar uw zoontje hier zomaar achterlaten, neen, dat gaat niet, dan heeft u de betekenis van deze instelling verkeerd begrepen. Het gaat om kinderen, mevrouw, om mensen, niet om flessen melk die de melkman op de deurstoep zet.”<br/>Mooi betoog, bravo, jullie waren geen flessen melk. Katelijn had het bijna zelf geloofd
|bron= {{aut|Dimitri Verhulst}}, [https://books.google.nl/books?id=yglPBAAAQBAJ ''Kaddisj voor een kut''], Atlas Contact ,2014, ISBN 9789025443566.
|aangehaald=[http://8weekly.nl/recensie/boeken/dimitri-verhulst-kaddisj-voor-een-kut-afrekening/ ''Afrekening''], 8weekly.nl, 13 oktober 2014.
|opmerking=Uitgesproken door opvoedster Katelijn.
}}
 
==Overig==
{{Citaat
|tekst=Vlamingen lezen niet. Ja, alleen in november, dan is het Boekenbeurs en doen ze alsof ze zot zijn op boeken. Kookboeken, bij de meesten.
|bron= [http://www.volkskrant.nl/archief/-belgie-zal-mij-worst-wezen-en-vlaanderen-nog-meer~a2958324/ '' 'België zal mij een worst wezen en Vlaanderen nog meer' ''], Volkskrant, 8 oktober 2011.
|aangehaald= [http://www.volkskrant.nl/recensies/dimitri-verhulst-schrijft-boekenweekgeschenk-2015~a3637004/ ''Dimitri Verhulst schrijft Boekenweekgeschenk 2015''], Volkskrant, 17 april 2014.
}}
 
{{Citaat
|tekst=Ik moet niet nastreven dat ik in het Nederlands schrijf, maar in het Verhulsts.
|bron= [https://onzetaal.nl/uploads/editor/1523_Onze-Taal_Interview-Dimitri-Verhulst.pdf '' ''Het Nederlands is vuurwerk: het vuurwerk: het spat, hetspat, het spettert, het sprankelt ''''], Onzetaal.nl, 2015.
|aangehaald= [http://www.hanta.nl/hanta/2015/03/02/helaas-is-helaasheid-een-onvertaalbaar-woord/ ''Helaas is 'helaasheid' een onvertaalbaar woord''], Hanta.nl, 2 maart 2015.
}}
 
{{Citaat
|tekst= [[Geluk]] is een van de weinige grote uitdagingen die er nog liggen in de literatuur.
|bron= [http://vorige.nrc.nl//kunst/article1732502.ece/Geluk_is_de_grootste_uitdaging ''geluk is de grootste uitdaging''], NRC, 13 oktober 2006.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2013/05/17/zijn-lot-is-kerstballen-beschilderen-12658299 ''Zijn lot is kerstballen beschilderen''], NRC, 17 mei 2012.
}}
 
{{Citaat
|tekst= Ik kan sociaal zijn, maar ik kan ook intens schijten op de mens.
|bron= [http://vorige.nrc.nl//kunst/article1732502.ece/Geluk_is_de_grootste_uitdaging ''geluk is de grootste uitdaging''], NRC, 13 oktober 2006.
|aangehaald= [http://www.nrc.nl/handelsblad/2013/05/17/zijn-lot-is-kerstballen-beschilderen-12658299 ''Zijn lot is kerstballen beschilderen''], NRC, 17 mei 2012.
}}
 
{{menu}}
 
{{DEFAULTSORT:Verhulst, Dimitri}}
 
[[Categorie:Belgisch schrijver]]
[[Categorie:Belgisch dichter]]
Overgenomen van "https://nl.wikiquote.org/wiki/Dimitri_Verhulst"