Versie van 11 jul 2014 01:52 bewerken Hazelares (overleg \| bijdragen) 75 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 11 jul 2014 01:52 bewerken ongedaan maken Hazelares (overleg \| bijdragen) 75 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 414: * Voor de aankoop of huur van het pand, hoefden de zusters niet aan hun bankrekeningen te komen. Moeder zei altijd, we geven geen geld daaraan uit. Als Moeder een huis nodig had, ging ze recht naar de eigenaar, of het van de staat was of van een particulier, en bewerkte hem zo lang dat ze het uiteindelijk gratis kreeg... Moeder Teresa zag het als haar God gegeven recht nooit iemand ergens voor te hoeven betalen. Eens kocht ze eten voor haar nonnen in Londen voor GB £500,-. Toen haar werd verteld dat ze zou moeten betalen aan de kassa, vertoonde de kleine, schijnbaar onschuldige non haar Balkan-heethoofdigheid en schreeuwde: Dit is voor het werk van God! 'Ze raasde zo luid en zo lang dat uiteindelijk een zakenman die in de rij stond te wachten voor haar betaalde. ''For purchase or rent of property, the sisters do not need to touch their bank accounts. Mother always said, we don't spend for that. If Mother needed a house, she went straight to the owner, whether it was the State or a private person, and worked on him for so long that she eventually got it free... Mother Teresa saw it as her God given right never to have to pay anyone for anything. Once she bought food for her nuns in London for GB £500. When she was told she'd have to pay at the till, the diminutive seemingly harmless nun showed her Balkan temper and shouted: This is for the work of God! She raged so loud and so long that eventually a businessman waiting in the queue paid up on her behalf. Regel 422: * Houd in gedachten dat de wereldwijde inkomsten van MotherTeresa meer dan genoeg zijn om een aantal eerste klas ziekenhuizen in te richten in Bangladesh. De beslissing om dat niet te doen, en inderdaad in plaats daarvan een ongeorganiseerde en ziekelijke instelling te leiden... is een weloverwogen beslissing. Het punt is niet om oprecht het lijden te verlichten, maar de afkondiging van een cultus gebaseerd op dood en lijden en onderwerping. Moeder Teresa (die zelf, dient te worden opgemerkt, heeft ingecheckt in een aantal van de mooiste en duurste klinieken en ziekenhuizen in het Westen tijdens haar periodes met hartziekte en ouderdom) versprak zich eens in een gefilmd interview. Ze beschreef een persoon die in de laatste doodstrijd van kanker was en ondraaglijke pijn leed. Met een glimlach, vertelde Moeder Teresa voor de camera wat ze tegen deze terminale patiënt zei: Je lijdt net als Christus aan het kruis. Dus Jezus moet je nu zoenen. ''Bear in mind that MotherTeresa's global income is more than enough to outfit several first-class clinics in Bengal. The decision not to do so, and indeed to run instead a haphazard and cranky institution...is a deliberate one. The point is not the honest relief of suffering but the promulgation of a cult based on death and suffering and subjection. Mother Teresa (who herself, it should be noted, has checked into some of the finest and costliest clinics and hospitals in the West during her bouts with heart trouble and old age) once gave this game away in a filmed interview. She described a person who was in the last agonies of cancer and suffering unbearable pain. With a smile, Mother Teresa told the camera what she told this terminal patient: You are suffering like Christ on the cross. So Jesus must be kissing you.''

Moeder Teresa: verschil tussen versies