Erich Fromm: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
{{auteur
|naam=Erich Fromm
Regel 8 ⟶ 7:
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = Je kan niet diep [[gevoelig]] zijn voor de wereld zonder dat je regelmatig neerslachtig wordt.
| bron = ABC TV, 25 mei 1958
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = Bij het toepassen van [[psychoanalyse]] op [[sociologie]] mogen we niet de fout maken om psychoanalytische antwoorden te willen geven op sociologische vragen waarvoor economische, technische of politieke feiten al de echte of een voldoende oplossing hebben. Anderzijds moet de psychoanalyticus benadrukken dat het thema van [[sociologie]], de maatschappij, in werkelijkheid bestaat uit individuen en dat het deze mensen zijn – en niet de abstracte maatschappij – wiens daden, gedachten en gevoelens het onderwerp zijn van sociologisch onderzoek.
| bron = ''Psychoanalyse und Soziologie'' (1929); published as ''Psychoanalysis and Sociology'', translated by Mark Ritter, in ''Critical Theory and Society : A Reader'' (1989) edited by S. E. Bronner and D. M. Kellner.
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = De [[psychoanalyse]], die de mens als een gesocialiseerd wezen ziet, en het psychische apparaat als essentieel ontworpen en beslist door de relatie van het individu tot de maatschappij, moet het als een plicht beschouwen om deel te nemen in het onderzoeken van sociologische problemen tot zover dat de mens of zijn/haar psyche een rol speelt.
| bron = ''Psychoanalyse und Soziologie'' (1929); published as ''Psychoanalysis and Sociology'', translated by Mark Ritter, in ''Critical Theory and Society : A Reader'' (1989) edited by S. E. Bronner and D. M. Kellner.
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = Zowel dromen als mythes zijn belangrijke mededelingen van onszelf aan onszelf. Als we de [[taal]] waarin ze geschreven zijn niet verstaan, missen we een groot deel van wat we weten en onszelf vertellen tijdens die uren dat we niet bezig zijn de externe wereld te manipuleren.
| bron = aangehaald in The New York Times, 5 januari 1964
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = [[Christenen]] lezen het Oude Testament zeer weinig in vergelijking met het Nieuwe Testament; en wat ze lezen is vaak vervormd door vooroordelen. Het Oude Testament wordt regelmatig bekeken alsof het enkel en alleen de principes van gerechtigheid en wraak uitdrukt, terwijl de Nieuwe Testament de principes van liefde en genade voorstelt. Zelfs de zin “Houd van uw buur zoals van uzelf” komt volgens veel mensen uit het Nieuwe en niet uit het Oude Testament. Een andere veelvoudig terugkomende veronderstelling is dat het Oude Testament geheel geschreven is met een ingesteldheid van nauw nationalisme en dat het geen enkel teken van supranationaal universalisme bevat dat zo karakteristiek is voor het Nieuwe Testament.
| bron = ''Introduction'' in ''You Shall Be as Gods: A Radical Interpretation of the Old Testament and Its Tradition'', 1966
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = De mens is als een misvormd dier geboren: in de natuur maar toch de natuur overstijgend. Hij moet principes vinden voor daden en om beslissingen te maken. Deze principes overstijgen de instinctieve principes. Hij moet een raamwerk hebben om zich te oriënteren zodat hij een samenhangend beeld van de wereld kan [[organiseren]] als een voorwaarde voor samenhangende daden. Hij moet niet alleen vechten met de gevaren van dood, honger en pijn, mar ook met een ander gevaar dat strikt menselijk is: waanzinnig worden. Met andere woorden: hij moet zich beschermen tegen zowel het gevaar zijn leven te verliezen, als tegen het gevaar zijn verstand te verliezen.
| bron = ''The Revolution of Hope: Toward a Humanized Technology'', 1968, p. 61
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = Wat is het onderscheid tussen de mens en het dier? Niet zijn rechtstaande houding. Dat was al aanwezig bij de apen lang voordat de hersenen zich begonnen te ontwikkelen. Ook niet het gebruik van gereedschap. Het is iets geheel nieuws, iets dat voorheen onbekend was: zelfbewustzijn. Dieren hebben ook een [[bewustzijn]]: ze zijn zich bewust van dingen. Ze weten dat dit hier één ding is en dat daar een ander ding. Maar toen de mens ter aarde kwam had hij een nieuw [[bewustzijn]], een [[bewustzijn]] van zichzelf. Hij wist dat hij bestond en dat ook hij iets anders was, iets anders dan de natuur, iets anders dan andere mensen. Hij werd zichzelf gewaar. Hij was zich bewust dat hij dacht en voelde. Zover wij weten is er niets dergelijks in de dierenwereld. Dat is de kenmerkende eigenschap dat mensen mensen maakt.
| bron = ''Affluence and Ennui in Our Society'' in ''For the Love of Life'', 1986, translated by Robert and Rita Kimber
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = De twee meest verreikende [[kritische theorie]]ën aan het begin van de meest recente fase van de industriële [[maatschappij]] zijn die van [[Marx]] en [[Freud]]. Marx toonde de bewegende krachten en de conflicten in het sociaal-historisch proces. Freud doelde op de kritische onthulling van de innerlijke conflicten. Beide werkten voor de bevrijding van de mens, ook al was het concept van Marx veel uitgebreider en minder gebonden aan zijn eigen tijdperk dan het concept van Freud.
| bron = ''The Art of Being'', 1989, part 3
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Engels
| vertaling = Hopen betekent altijd klaar staan voor datgene wat nog niet geboren is zonder wanhopig te worden als er geen geboorte in ons leven plaatsvindt.
| bron = ''The Revolution of Hope: Toward a Humanized Technology'', 1968
| opmerking =
}}
{{Vertaald citaat
| taal = Duits
| vertaling = In de liefde doet de paradox zich voor dat twee wezens één worden en toch twee blijven.
| bron = ''Die Kunst des Liebens'', Frankfurt/M 1992 S. 31, Verlag Ullstein GmbH
| opmerking = In het Engels: "In the experience of love the paradox happens that two people become one, and remain two at the same time.", ''The Sane Society''. Fawcett 1985. p. 37
}}
|