|
}}
== Over Vermeersch ==
=== Over en uit de jaren 1960 ===
{{Citaat
#|tekst=De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing. "▼|tekst=... Het is niet omdat atomen zich in sommige omstandigheden chaotisch gedragen dat mensen dat ook doen, hoor ik al zeggen. Weerom voel ik mij gesteund door eveneens een landgenoot, namelijk Etienne Vermeersch... die in 1967 al in zijn 'Epistemologische inleiding tot een wetenschap van de mens' een pleidooi hield voor een eenheidswetenschap van de mens. De overtuiging dat deze synthese nuttig en nodig is, wordt versterkt door de onloochenbare tendens in de menselijke wetenschappen tot interdisciplinair onderzoek'. Tot mijn grote verbazing had hij zich voor zijn project ook gekeerd naar de informatietheorie en de cybernetica en probeerde hij die nog te koppelen aan het cultuurbegrip probeerde hij die nog te koppelen aan het cultuurbegrip ook (overigens met een situering in de filosofie-geschiedenis, waardoor zijn werk een diepgang krijgt waarmee ik het mijne niet eens meer wens te meten).
|bron=[http://etiennevermeersch.com/sites/default/files/Etienne_Vermeersch_DeMorgen_pedo_3.pdf , Etienne Vermeersch, ''Zijn pedofielen boosdoeners?''], De Morgen, 08 december 1979. ▼|bron={{aut|Gust De Meyer}} (1997), ''Communicatie, schakel tussen chaos en orde: hoe informatie het leven stuurt'', p. 8-9
|opmerking=
}}
=== Over en uit de jaren 1970 ===
{{Citaat
|tekst= Etienne Vermeersch die 'klopte met de vuist op tafel' met de uitroep: “dokters[...]dokters die de honoraria-overeenkomsten niet respekteren moeten gesanktioneerd worden, anders blijven ze zich verrijken op de rug van de sociaal verzekerden ...” ▼|tekst=De deining die de laatste weken te Gent is ontstaan, naar aanleiding van de musical 'Snoepjes', bracht iemand van de redactie van 'De Morgen' ertoe mij te vragen hierover een stuk te schrijven. Ik heb geaarzeld maar juist deze aarzeling was uiteindelijk het argument om het te aanvaarden: ik zal wel niet de enige zijn die deze materie met een zeker omzichtigheid wenst te benaderen en die dus de nood aanvoelt aan verdere discussie en verdieping van de inzichten...<br>... Tot besluit het volgende.<br/>
#We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit.<br/>
#Vergeleken met het eerder beperkt belang van het "vergrijp" is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn -in elk geval mateloos overtrokken. Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig.<br/>
▲#De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing."
▲|bron=[http://etiennevermeersch.com/sites/default/files/Etienne_Vermeersch_DeMorgen_pedo_3.pdf, Etienne Vermeersch, ''Zijn pedofielen boosdoeners?''], De Morgen, 08 december 1979.
|opmerking=
}}
{{Citaat
|tekst=Sinds enige tijd circuleren er op het Internet verwijzingen naar een artikel over pedofilie, dat ik in 1979 gepubliceerd heb in De Morgen. Veel van die, meestal naamloze, aanvallen citeren een stuk in ’t Pallieterke, waarin o.a. de valse bewering stond dat ik, als decaan, een auditorium ter beschikking gesteld had voor het stuk ‘Snoepjes’. Aan de Gentse universiteit is alleen de rector daartoe bevoegd. Het is de verdienste van collega Filip Buekens dat hij nu, door een uitvoerige bespreking in De Morgen van 26/1, mij de kans biedt om mijn visie hierover publiek te maken. Men moet hem ten goede houden dat hij een aantal regels uit mijn artikel correct citeert, maar ik merk toch op dat hij sommige wezenlijke zaken niet citeert en de geciteerde verkeerd interpreteert...
|bron=[http://etiennevermeersch.com/sites/default/files/Etienne_Vermeersch_DeMorgen_pedo_2.pdf ''Alzo sprak ik in 1979''], De Morgen, 28 januari 2011.
|opmerking=
}}
=== Over de uit de jaren 1980 ===
{{Citaat
▲|tekst=Etienne Vermeersch die 'klopte met de vuist op tafel' met de uitroep: “dokters die de honoraria-overeenkomsten niet respekteren moeten gesanktioneerd worden, anders blijven ze zich verrijken op de rug van de sociaal verzekerden...”
|bron={{aut|Karel Ringoet}} (1981), ''Was Plato schizofreen?''. p. 58
|opmerking=Deze uitspraak komt uit een interview met de journalist Herman de Coninck.
}}
{{Citaat
|tekst=Etienne VERMEERSCH stelde in verband met het milieu de prangende vraag wat voor wezen de mens wel is dat hij kwam tot een situatie waarin hij zijn eigen ondergang bewerkt. Is het een mateloze expansiedrang of een mateloos expansievermogen. Is er met de mens nog wel wat aan te vangen?...
|bron=''RUG - Verslag over de toestand van de universiteit gedurende het academiejaar'' (1986), p. 141.
|opmerking=
}}
{{Citaat
|tekst=Onverminderd blijf ik de mening toegedaan dat alleen het denken in de strikt rationele, zelfs positivistische traditie een adequaat instrument kan verschaffen om een analyse van de probleemsituatie te maken en de juiste bijsturing te ontwerpen.
|bron=''Ons erfdeel'' (1989) Volume 32. p.309
|opmerking=Over het onderwerp milieuproblematiek
}}
{{Citaat
|tekst=Indien deze strijd niets oplevert, rest de jongeren onder ons niet eens de relatieve troost van Etienne Vermeersch “dat hij over dertig jaar dood zal zijn, en het ergste niet zal meemaken”.
|bron=''Socialistische standpunten'' (1989), Volumes 36-37, p.47
|opmerking=Met "deze strijd" wordt hier bedoeld op de strijd om de verdeling van de lasten van het milieubeleid.
}}
=== Over en uit de jaren 1990 ===
{{Citaat
|tekst=Stel dat bijvoorbeeld Mao een kudde mensen kloont uit een ideale maoïstische communist. Wanneer deze klonen vervolgens opgroeien in een communistische maatschappij is de kans toch zeer groot dat ze dan ook ideale communisten worden.
|bron=Interview met Cecilia Petit in Filosofie Magazine (mei 1997)
|opmerking=Hans Achterhuis schreef in ''De erfenis van de utopie'' (1988): "De beeldvorming over klonen [heeft een negatieve lading gekregen] via Ira Levins verfilmde boek ''The boys from Brasil'' waarin klonen van Hitler de macht dreigen over te nemen. De Vlaamse filosoof Etienne" Vermeersch vond dit 'horrorverhaal niet onrealistisch', al gaf hij er een eigentijdse draai aan.
}}
| 