Georges Bataille: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Mdd (overleg | bijdragen)
k Enige aanvulling
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{Auteur
'''[[:w:Georges Bataille|Georges Bataille]]''' (Billom (Puy-de-Dôme), 10 september 1897 - Parijs, 9 juli 1962) was een Frans [[schrijver]], [[filosoof]], [[dichter]] en dissident surrealist.
|naam=Georges Bataille
|wikipedia=Georges Bataille
|periode=Billom (Puy-de-Dôme), 10 september 1897 - Parijs, 9 juli 1962
'''[[:w:Georges Bataille|Georges Bataille]]''' (Billom (Puy-de-Dôme), 10 september 1897 - Parijs, 9 juli 1962) beschrijving=was een Frans [[schrijver]], [[filosoof]], [[dichter]] en dissident surrealist.
}}
 
{{Vertaald citaat
== Met bron ==
| tekst =
* "Wij zijn niet alles, we hebben zelfs maar twee zekerheden in deze wereld: dat wij niet alles zijn en dat wij sterven"
| taal = Frans
** Vertaling uit: L. ten Kate (Red.) (1991) ''Voorbij het zelfbehoud: gemeenschap en offer bij Georges Bataille''. p.41
*| vertaling = "Wij zijn niet alles, we hebben zelfs maar twee zekerheden in deze wereld: dat wij niet alles zijn en dat wij sterven".
**| bron = Vertaling uit: {{aut|L. ten Kate}} (Red.) (1991). ''Voorbij het zelfbehoud: gemeenschap en offer bij Georges Bataille''. p.41
| opmerking =
}}
 
== Over Bataille ==
* "Op 10 september 1897 wordt Georges Albert Maurice Victor Bataille te Billom geboren als zoon van een lage ambtenaar. Zijn jeugd brengt hij door in Reims. Op zeventienjarige leeftijd laat de in een atheïstisch milieu opgegroeide jongeling zich dopen. Hij ambiëert het priesterschap. Bij de evacuatie van Reims in 1914 moet hij zijn vader, blind en verlamd door een syfilitische aandoening achterlaten. De enigszins misantrope jongeman doorloopt, nadat hij in 1917 om gezondheidsredenen uit de militaire dienst is ontslagen, eerst het seminarie. Vervolgens gaat hij in Parijs aan de École des Chartes voor archivaris paleograaf studeren. In 1920, na een bezoek aan een klooster op het eiland Wight en een toevallige ontmoeting met de filosoof Bergson, wiens boek Le Rire hij leest, doen zich de eerste tekenen van een breuk met het catholicisme voor. Als hij twee jaar later na afsluiting van zijn studie voor verder wetenschappelijk onderzoek naar Madrid gaat, blijken stierengevechten en flamencoclubs een grotere aantrekkingskracht op hem uit te oefenen dan de bibliotheek. Niet alleen laat de dood van de torero Granero een onuitwisbare indruk achter, ook breekt een inzicht door dat zijn intellectuele arbeid duurzaam zal bepalen: de aanblik van de dood stuit mensen niet alleen tegen de borst, zij worden er tevens door gefascineerd..."
** Henk Oosterling (1991) "Georges Bataille" In: ''Kritisch denkerslexicon''. Samson Alphen a/d Rijn, p.1-16 ([http://www.henkoosterling.nl/bataille-samson.html bron])
 
{{wikipedia}}
* "Van de Franse denker Georges Bataille (1897-1962) wordt vaak een karikatuur gemaakt. Hij zou een pervers schrijver zijn, een ziekelijke erofoob en een kwaadaardige filosoof. Zo zijn er veel critici geweest die hem de ‘Filosoof van het kwaad’ hebben genoemd. In dit artikel wil ik echter betogen dat schertsbeelden als ‘pathologische perverseling’ en ‘duivelsachtige filosoof’ geen recht doen aan de voor-theoretische existentiële inzet van Bataille, noch aan zijn daarop-volgende eigenlijke theoretische denken. Om door te dringen tot de ziel van zijn denken, tot datgene wat zijn denken ten diepste bewoog, moveerde, is het allereerst van belang om in te zien dat Bataille een diep religieus denker was. Het religieuze is datgene van waaruit Bataille dacht. Alles wordt bij hem teruggebracht tot het religieuze..."
{{commonscat}}
** Emanuel Rutten (2011) "Over het Goddelijke bij Georges Bataille" ([http://www.gjerutten.nl/OverHetGoddelijkeBijGeorgesBataille_ERutten.pdf bron])
 
{{menu}}
== Over zijn werk ==
* "Onder de noemer '[[verspilling]]' brengt Bataille een nieuw begrip binnen, een begrip waarvoor het antropologisch materiaal hem was aangereikt door Marcel Mauss, in diens bekende ''Essai sur le don'', maar voor het eerst door hem, mede op basis van [[Nietzsche]] en [[Hegel]], wordt omgevormd tot een theorie over het sociale...<br> Door de idee van de verspilling tot het hart te maken van het '[[consumeren]]', brengt Bataille in de consumptie een dubbele dubbele, intern tegenstrijdige logica binnen die voor [[Marx]], maar evenzeer voor de liberale optiek verborgen bleef."
** L. ten Kate (Red.) (1991). ''Voorbij het zelfbehoud: gemeenschap en offer bij Georges Bataille''. p.22
 
* "Volgens Bataille is het bijzondere aan onze zon niet de fenomenale productie van energie, maar het enorme verlies van energie. Dit verlies kenmerkt de essentie van het leven. De energie van de zon staat aan de basis van alle biologische diversiteit, de evolutie van steeds ingewikkeldere diersoorten, met de mens als evolutionair hoogtepunt..."
** Karim Benammar (2004) "Het vervloekte teveel". Uit ''Filosofie'', 14-1, 2004.
 
* "Met dit nieuwe soevereiniteitsbegrip is Bataille in staat om een andere analyse van het opkomend fascisme te geven. De fascinatie van de massa's voor Hitler en de gewelddadige praktijken van het nazisme komt blijkbaar voort uit het collectieve verlangen om met de door Führer, Duce of goddelijke keizer belichaamde soevereiniteit in contact te treden. In die zin willen, volgens Bataille, de massa's het fascisme; een provocerende stelling die zijn marxistische vrienden hem niet in dank hebben afgenomen. Niet alleen de opkomst van het fascisme, maar tevens de catastrofale geweldsexcessen van de twintigste eeuw, worden enerzijds begrepen vanuit een onstuitbare objectiverings en democratiseringsdrift, anderzijds vanuit de onuitroeibare behoefte aan een soevereine ervaring. Daarin poogt men een verloren identiteit te herstellen..."
**Georges Bataille op henkoosterling.nl, 2011 ([http://www.henkoosterling.nl/bataille-samson.html bron])
 
{{wikipedia}}
 
{{DEFAULTSORT:Baudrillard, Jean}}