Dimitri Verhulst: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 58:
*Als er achter iets een groot en sterk karakter kon worden bevroed, dan zeker achter het vermogen om te kunnen zwijgen. De geschiedeniskronieken mochten eventueel nog wel een opeenstapeling zijn van grote redenaars en hun speeches, en wijsgeren mochten misschien met veel stelligheid beweren dat mondigheid het middel is waarmee de mens zich van zijn verstand bedient-; de staat van waarachtige grootheid wordt pas bereikt door te zwijgen. Dat wisten tevens de kartuizers die hun dagen dan ook in volkomen stilte sleten. Niet uit devote nederigheid, ook al lijkt het daar op het eerste zicht heel sterk op , maar net vanuit een zekere pretentie boven het gewauwel te kunnen staan.
**Uit ''De laatste liefde van mij moeder'', blz. 62.
*Er is er daar één die zich weinig van het gekakel aantrekt, zonderling sluipt altijd wel in de rangen. Eén die de democratie laat voor wat ze is, die de ochlocraten laat praten tot hun tong verpoeierd is die de wetten en de wetenschap negeert en zich voor weken en weken met een blok steen terugtrekt in zijn kot, en het schone uit het lelijke kapt.
** Uit '' Godverdomse dagen op een godverdomse bol'', blz. 46.
* Omdat 't zegenen van de totale dronkenschap is gaan waarderen, het lallen en het lullen, het tijdelijke vergeten van de eeuwige miserie, daarom, dus verruilen vaders hun zonen van een fles congnac. Scheepsladingen jenever en geketenden kruisen elkaar op zee.
** Uit '' Godsverdomse dagen op godsverdomse bol'' blz. 133
{{menu}}
{{DEFAULTSORT:Verhulst, Dimitri}}
| |||