Dimitri Verhulst: verschil tussen versies

 

*Als er achter iets een groot en sterk karakter kon worden bevroed, dan zeker achter het vermogen om te kunnen zwijgen. De geschiedeniskronieken mochten eventueel nog wel een opeenstapeling zijn van grote redenaars en hun speeches, en wijsgeren mochten misschien met veel stelligheid beweren dat mondigheid het middel is waarmee de mens zich van zijn verstand bedient-; de staat van waarachtige grootheid wordt pas bereikt door te zwijgen. Dat wisten tevens de kartuizers die hun dagen dan ook in volkomen stilte sleten. Niet uit devote nederigheid, ook al lijkt het daar op het eerste zicht heel sterk op , maar net vanuit een zekere pretentie boven het gewauwel te kunnen staan.

 

{{menu}}