Jopie Huisman

Nederlands kunstschilder

Jopie Huisman (Workum, 18 oktober 1922 - Groningen, 29 september 2000) Jotje (Jopie) Huisman was een autodidacte Nederlandse kunstschilder, tekenaar en handelaar in lompen en oude metalen..

foto van Jopie Huisman in het Jopie Huismanmuseum te Workum, 1986
Informatie bij zusterprojecten:
artikel in Wikipedia
media bij Commons
Informatie in externe bronnen:
BP pagina in Biografisch portaal
KB pagina in KB-catalogus
RKD pagina in RKD

Citaten van Jopie Huisman bewerken

  • „Ik houd heel veel van schoenen. Schoenen zijn de weg gegaan van hun drager. Maandenlang heb ik aan dit schilderij gewerkt. Sommige schoenen heb ik wel twintig keer geschilderd en die precies zo opgebouwd als de tijd ze gevormd heeft. Ik wil het mezelf steeds moeilijker maken. 'Zo kan het wel' bestaat niet voor mij. Verdieping, daar gaat het om.”
  • Bron: Jopie Huisman
  • Aanhaling(en): Jopie Huisman museum, 'Jopie's levenslessen'
  • Oude schoenen vullen vaak zijn werken; zo had in een ander interview Jopie Huisman het uitvoerig over de oude 'De schoenen van Oude IJde' die hij kreeg, heeft geschilderd, en bewaard!
  • „Een straal van zes kilometer, groter is mijn wereld eigenlijk nooit geweest, hierbuiten zal ik nooit schilderen.”
  • Bron: Jopie Huisman, 'Mens en Gevoelens', Maarten Slagboom, 1993
  • Aanhaling(en): Jopie Huisman museum, 'WaterWereld' - de expositie, 2019-20
  • Citaat van Jopie Huisman geeft zijn kleine leefwereld aan; zo kon hij urenlang met zijn bootje over het water van de Holle Mar zwerven, waar hij vlakbij woonde - bij Workum, Friesland
  • „Toen de mensen zagen wat ik had gemaakt, waren ze ontroerd. Ook ijdeltuiten en miljonairs laten zich ontroeren door wat deze schooier [= Jopie Huisman zelf] heeft gemaakt.”
  • „De smerige, afgedankte dingen die ik vroeger schilderde op een zwarte achtergrond, schilderde ik opnieuw als waren het mooie bloemen”
  • Bron: Jopie Huisman,
  • Aanhaling(en): Wilma Lankhorst, 'Nieuw zacht, intiem werk', 13 maart 2020
  • In 1978 schilderde hij 'De clown' en daarna zat Jopie Huisman twee jaar volledig vast. Na deze 'schilderwinter' maakte hij kleine schilderijen met lichte achtergronden, en met een intieme, zachte uitstraling
  • „Ik heb geen stem gehad in mijn geboorte en ik kan het niet verhinderen dat ik straks ogenschijnlijk in het niets verdwijn. Dat brengt me in verwarring, daar ben ik door ontroerd.”
  • „Ik heb vaak de clown gespeeld. Dat doe ik zo vreselijk graag. Dan liep ik met die gekke hoeden door Franeker en dan deinsden de mensen terug.”
  • „En nadat ik Vincent van Gogh gezien had, en die schok gekregen had, toen dacht ik bij mezelf, hier is iemand bezig te scheppen, net zoals de Schepper dat gedaan heeft. Volledig op z'n eigen manier. Want vóór hem had nooit iemand streepjes en puntjes gezet, dat was toch gewoon te gek om over te praten. Maar ik voelde daar dus de oneindigheid in, en de bewogenheid. En de enorme levensstrijd van die man.”
  • „Wat de notaris betreft is geen grassprietje van mij, maar ik mag hier rondstruinen door brandnetels en distels. Ik kijk steeds vlak voor mijn voeten, zodat ik niets beschadig van wat ik kostbaar vind. Want ik hou meer van madeliefjes dan van de etalage van de juwelier.”
  • „Wat een 'keats' is weet ik ook niet, maar volgens mij is het een houten broodtrommel. Deze [op zijn schilderij 'Stilleven met keats', 1976] is van een werkman geweest in de Holle Mar. Ik weet niet eens hoe hij heette. Toen die grote kerel dood was gegaan, dacht ik, die is in de eeuwigheid en hier staan nog zijn attributen die 'm hebben overleefd. Ik heb zijn keats en zijn drinkkruikje meegenomen. Pas veel later dacht ik eraan ze te schilderen.”
  • „Ik schilder het [een stukje riet met het water eronder] buiten, want fantasie heb ik niet en dat zou ik trouwens een grote brutaliteit van mijzelf vinden. Ik heb er niets aan toe te voegen, ik heb niets in mij en ik geloof dat ik dat mijzelf goed bewust ben.”
  • Bron: Jopie Huisman, Jopie Huisman - Zoals het daar lag over schilderen en schrijven, tekst en redactie, Rutger Kopland; De Toorts, Haarlem, 1981, p. 118
  • Aanhaling(en): Studiebol, 'Zoals het daar lag - Rutger Kopland over Jopie Huisman, 1981', 19 augustus 2018
  • Het bewegende riet komt vaak terug in vooral tekeningen, maar ook in enkele schilderijen van Jopie Huisman
  • „[..en zo heeft] de liefde in mij de overhand gekregen en zo wordt alles betoverd en wordt een oude vieze, weggesmeten pop een ding dat je ontroeren kan. De aandacht die ik er aan gegeven heb, samen met de aandacht die jij er aan geeft, zorgt ervoor dat het niet meer verdoemd is, niet meer alleen. Als er een achtergrond bij mijn werk hoort, dan is het dat wel.”
  • „Ik wil nog eens een keer een schilderijtje zo maken dat ik haast niet meer kan zien dat het geschilderd is, dat het er gewoon is, zo zonder meer. Iets heel eenvoudigs”
  • Bron: Jopie Huisman, Jopie Huisman - Zoals het daar lag over schilderen en schrijven, tekst en redactie, Rutger Kopland; De Toorts, Haarlem, 1981
  • Aanhaling(en): Marianne Witvliet, Digibron, 'Wijde vergezichten voor Friese fietsers', 20-03-1999

Citaten over Jopie Huisman - chronologisch bewerken

  • „Ik heb niets in mij - het wonderlijke van die uitspraak is dat Jopie Huisman zich daarmee volledig toont en niets laat zien. Het is een karakterisering die je het volmaakte zelfportret van de kunstenaar kunt noemen.”
  • „Hij vertegenwoordigt waarom ik van Nederland en de Nederlanders houd. Niet de Nederlanders van de grachtengordel, maar daarbuiten, in de echte provincie. Die provincie lijkt niet meer te bestaan, maar in het hart van de mensen leeft hij voort.”
  • Bron: Freek de Jonge, Het Parool, 1992
  • Aanhaling(en): Maarten Slagboom, Jopie Huisman, in 'Mens & Gevoelens' – Jopie Huisman', 22 februari 1993
  • Freek de Jonge en Jopie waren dikke vrienden; Freek zocht hem herhaaldelijk op in Workum, waar Jopie woonde en werkte
  • „..uiteindelijk zijn de schilderijen heel prachtige kijkdozen van het leven geworden. De 'Broek van Meuke' is misschien wel het meest sprekende voorbeeld van een object dat voor mijn vader een heel leven verbeeldt. Je ziet in de schilderijen precies wat hij met die mensen had. [..] Kijk naar de stoffen, de weefsels en de kleuren die erin zitten. Dat gaf hem de kans er een mooie compositie van te maken. Hij gebruikte de materialen uit zijn dagelijkse leven om zo zijn verhaal te vertellen.”
  • Bron: Pepy Huisman (Jopie's oudste zoon)
  • Aanhaling(en): Joyce Huisman, in Jopie de Verteller; Glorious Day bv & Sjaalman Media Zaandam 2010, p. 80 - ISBN 978 90 815890 2 4
  • Zijn zoon schets het verhalende element van Jopie's schilderijen
  • „Zijn werk is meer dan realistisch, het heeft emotionele inhoud en dat wordt door de mensen herkend. Jaarlijks kreeg hij dozenvol met brieven van mensen die ontroerd zijn door zijn werk. Een mevrouw die net haar kind had verloren, was geraakt door het schilderij 'Merelnest', een schilderij dat Jopie had geschilderd uit mededogen voor een merel die niet meer bij haar nest kon komen. Hij bedacht bij zichzelf dat als hij het niet schilderde, het nest voor niets was gebouwd.”
  • Bron: Joyce Huisman (Jopie's schoondochter)
  • Aanhaling(en): Wietse Schmid, 'Jopie Huisman, Schilderkunst', op Origine 2012 - nummer 5, 2012, p. 28-29
  • Schoondochter Joyce Huisman is samen met Pepy - de oudste zoon van de schilder - betrokken bij het Jopie Huisman Museum. In 2010 stelde zij het boek Jopie de Verteller samen. Het succes van Jopie Huisman ligt volgens Joyce in het gevoel dat de schilder in zijn schilderen legde

Externe links bewerken

mededogen' - biografische schets en selectie afbeeldingen van zijn werk]

Foto's van werken, zwart-wit bewerken